Wilno lit. Vilnius – stolica Litwy, do 1795 stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego w I RP, od 1920 do 1922 jako stolica Litwy Środkowej, w latach 1922–1939 w granicach II RP (jako stolica województwa wileńskiego), na Pojezierzu Wileńskim, nad Wilią, u ujścia Wilejki. Liczba ludności miasta w 2010 r. wyniosła 560 200 mieszkańców, wraz z aglomeracją ok. 1 mln.
Wielki ośrodek religijny; ponad 40 kościołów rzymskokatolickich, w tym: sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej, sanktuarium Miłosierdzia Bożego, Bazylika archikatedralna, a także ok. 20 cerkwi prawosławnych, kościoły protestanckie, 3 synagogi żydowskie, kienesa karaimska, cerkiew staroobrzędowców i meczet (obecnie nieistniejący).
Główny ośrodek nauki i kultury polskiej na Litwie, siedziba m.in. Polskiego Studia Teatralnego w Wilnie (1960), Polskiego Teatru w Wilnie (1963), Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy (1989), Domu Kultury Polskiej w Wilnie (2001), Wileńskich Spotkań Teatralnych Sceny Polskiej (od 2004).
- Prospekt Giedymina dawna ulica Mickiewicza
- Ostra Brama
- Wota w kaplicy ostrobramskiej
- Kaplica Ostrobramska
- Matka Boska Ostrobramska
- Matka Boska Ostrobramska
- Kaplica Ostrobramska
- Wota w kaplicy Ostrobramskiej
- Ostra Brama
- Brama kościoła
- Tańczące krzesła
- Kościół
- Bazylika Archikatedrialna
- Kościół Świętej Anny
- Bazylika Archikatedrialna
